Juli

1 Juli
Monemvasia - Ieraka
Het waait weer niet, dus we gaan naar de dichtstbijzijnde baai waar we lekker kunnen zwemmen. Na 2 uur zeilen (dobberen) komen we bij de baai met hoge bergen eromheen. Aan het eind van de baai is het lekker ondiep en ligt een klein eilandje. We gaan maar zo ver mogelijk de baai in, lekker rustig en we nemen een duik. Dan blijkt ons anker achter een heel groot anker te liggen, het ligt wel goed vast, maar als er nog wat kracht op komt, komen we nooit meer weg met anker, dus dan toch maar verkassen naar een andere plek. We gaan nog wat verder richting eiland. Na een paar keer proberen liggen we uiteindelijk toch goed, denken we. Renzo gaat wat pistache-nootjes eten en ik ga maar weer eens verder met het verslag. Als ik opkijk zie ik tegenover me een nat beestje zich rustig wassen, ik denk nog hoe komt hier zo'n nat vogeltje tot ik zie dat het een rat is...Ik spring gillend op en Renzo probeert het beest met een boek van de boot af te jagen. Het beest wil niet terug het water in en verschuilt zich in 1 van de open kastjes aan de achterkant. Daar krijgen we hem niet uit, dit kastje maakt een rare hoek en je gaat er niet met je hand in als er zo'n rat in zit. Vervolgens hopen we dat het beest op een rustig moment van de boot af wil gaan, maar als we een paar uur later aan het eten zijn, snuffelt het beest weer rond op het achterdek. We jagen hem weer weg en denken dat hij in hetzelfde kastje gekropen is en we sluiten dat af. Een tijd later zien we weer een rat die zo brutaal is dat hij gewoon langs mij heen de kajuit in loopt terwijl ik loop te zwaaien met wat van de afwas dat ik net in mijn handen had. Nu hebben we dus een rat in de kajuit, en wat nu... Renzo trekt wat extra kleren aan om zich te beschermen en gaat binnen de rat zoeken en ik sta op de achterkant van de boot met een stok en een lampje om te voorkomen dat er nog meer aan boord kunnen komen. De boot wordt van voor tot achter doorzocht, en uiteindelijk denkt Renzo dat hij bij de voedselvoorraad zit, dat zou de enige mogelijkheid zijn. We sluiten dat verder goed af en halen zo snel mogelijk het anker op en gaan naar de kade, misschien hebben ze bij 1 van de restaurants wel rattengif. We gooien het anker weer uit en gaan achterwaarts naar de kade, dan is de benzine op en moet dat eerst bijgevuld worden, gelukkig is ook net de ankerlijn te kort en heb ik nu wat meer tijd om er een stuk aan te knopen. Uiteindelijk komen we dan toch bij de kade aan en kunnen we aanleggen. Ik wil zo snel mogelijk van de bootaf. We liggen recht voor een restaurant en vragen de ober of ze daar misschien rattengif hebben, helaas niet maar misschien de winkel nog wel. Hij gaat wel even vragen voor ons, maar daar ook niet en volgens hem hebben ze daar nog nooit ratten gezien. Even verderop is wel een soort afdakje waar we onder kunnen slapen, alle kamers (2 in totaal) zijn al verhuurd. Even later komt toch de winkelier met rattengif en we krijgen 2 tabletten die we in de kastjes kunnen doen waarvan wij denken dat de ratten zitten. We pakken onze slaapspullen uit de boot en gaan nog maar even op het terras zitten achter de boot. Als we rustig aan een biertje zitten op het terras, zie ik weer een rat lopen in de kuip. We lopen er naar toe en het beest vlucht weer de kajuit in. We gaan onder het afdakje slapen, waarvan de ober ons verzekerd heeft dat er geen slangen zitten die wel voorkomen bij bomen enzo... We slapen die nacht wel erg slecht...

2 Juli
Ieraka
We zijn vroeg wakker, en besluiten maar op tijd te beginnen. We pakken de hele boot uit om zeker te weten dat er geen ratten meer zitten. Van voor tot achter ruimen we de boot leeg en we komen geen ratten tegen, alleen wat uitwerpselen. Er is ook niets gegeten van het rattengif, wel is er geknaagd aan de tampons, maar die waren blijkbaar niet lekker. Achteraf gezien heeft er waarschijnlijk de hele tijd maar 1 rat gezeten, die niet het kastje of in de voedselvoorraad geklommen was, maar in de boekenkast. Nadat de boot uitgepakt, schoongemaakt en weer ingepakt was in 40 graden hitte, waren we uitgeput. Toch nog maar een dagje hier blijven. Volgens de ober is er aan de andere kant van de baai een grot. Daar peddelen we naar toe, na wat zoeken vinden we de ingang en het is er fantastisch mooi. Na de kleine ingang is een grote hal met stalactieten en stalagmieten in rood, groen, geel en wit, wat je pas echt goed ziet als je er wat langer in bent en je ogen gewend zijn aan het donker. We peddelen er wat verder in en het geklots van de golven in de grot is een beetje spooky, vooral na afgelopen nacht. Wel heel indrukwekkend, zo'n grot.

3 Juli
Ieraka - Kiparissi
Vandaag is er weer weinig wind, we proberen toch richting Hydra te varen. Dan lezen we op de Navtex dat er in die buurt erg dichte mist is, dat zelfs een vissersboot de weg kwijt it. Dan toch maar niet naar Hydra vandaag, maar naar een baai verderop Kiparissi. Weer heel mooi met hoge bergen om ons heen en een klein dorpje.

4 Juli
Kiparissi - Spetsai
We gaan vandaag naar Spetsai in plaats van Hydra, dat moet ook een leuk stadje zijn waar Kaiks (traditionele bootjes) gebouwd worden. We varen met weinig wind en de spi erbij naar het eilandje, daarna de haven in. Die ligt al goed vol. We pakken maar een mooring boei, we zien wel of de eigenaar op komt dagen. Even later legt een klein motorbootje bij ons nog langszij. Het is vrijdag en veel Atheners komen blijkbaar naar deze haven om weekend te vieren. Het is maar 2 uur varen met zo'n motorbootje (wij doen er minimaal 2 dagen over). Later komt de werkelijke eigenaar van de boei, maar we kunnen gelukkig ewoon blijven liggen, het waait toch niet.

5 Juli
Spetsai - Mandraki baai (Hydra)
Eerst heel veel boodschappen doen en weer terug naar de boot sjouwen, daarna water halen, dan kunnen we weg. Het zweet loopt in straaltjes van ons af. We dobberen richting Hydra, maar 's middags trekt de wind wat aan en kunnen we toch nog lekker zeilen. De baai en er liggen al wat botjes op een rij langs de kant, daar kunnen we nog wel tussen. Weer een mooi plekje gevonden. Naast ons ligt een boot met de Nederlandse vlag, de eigenaar blijkt Nederlander te zijn die al 20 jaar in Griekenland woont. Hij vertelt ons dat vannacht of morgen de wind naar noordwest gaat draaien en dan liggen we aan lagerwal, dan maar zo snel mogelijk vertrekken. Nu liggen we lekker, koken wat en vermaken ons wel.

6 Juli
Mandraki baai - Fikiadha baai (Kythnos)
's Morgens om 6 uur worden we wakker, de wind is inderdaad gedraaid naar het noordwesten en wij liggen te klotsen in de golven. Achter ons zijn rotsen, daar willen we niet op terecht komen, dus tijd om te vertrekken en wel zo snel mogelijk. Als we 5 minuten later zo ver zijn om het anker eruit te halen, vertreket naast onze Nederlandse buurman een grote motorboot. Hij houdt geen rekening met de wind die dwars op het schip staat en wordt tegen de buurman geblazen. Na enige tijd zet hij z'n motor aan en snijdt de ankerlijn van de buurman door, die vervolgens op ons geblazen wordt. Ons anker houdt dat niet en wordt op de rotesen en een klein houten piertje geblazen. Dan start de buurman ook de motor en vaart weg met wat van onze lak erbij. Gelukkig houdt hij de motorboot tegen die zo snel mogelijk weg wilde na de schade die hij gemaakt heeft. Wij liggen nu tegen het houten piertje aan te klotsen en bekijken even het roer, gelukkig nog goed genoeg om mee te varen, want hier kunnen we niet blijven. We krijgen de gegevens van de Nederlander, dan kunnen we de schade verhalen. Dan vertrekken we naar de Cycladen, dit is nog een tocht van 45 mijl, dus goed dat we vroeg weg zijn. Het eerste stuk die harde noordwesten wind, we halen het hele grootzeil weg en gaan alleen op de fok toch nog 8 knopen. Later neemt de wind even af om vervolgens met bijna dezelfde kracht vanuit het noordoosten te gaan waaien. We stuiteren tegen wind en golven in en kunnen net niet de goede koers halen. Bij het eiland Kythnos neemt de wind nog eens wat toe, wat blijkbaar normaal is bij de Cycladen. We gaan de laatste mijl tegen de wind in op de motor, dat is toch minder vermoeiend dan tegen zo'n harde wind in proberen te kruisen. De baai waar we in terecht komen is werkelijk fantastisch mooi, met een eilandje ervoor en een zandbank naar de volgende baai en weer dat mooie azuurblauwe water.

7 Juli
Fikiadha baai
We blijven vandaag hier. Gisteren was vermoeiend genoeg en het waait nog steeds hard. 's Middags ontdekken we dat het hutje op de helling een taverna is, lekker een koud biertje gaan drinken want zelf hebben we niet veel meer.

8 Juli
Fikiadha baai - Livadhi (Serifos)
We hebben niets meer te eten of drinken en de benzine is ook nog bijna op. We gaan eerst naar Merhika (Kythnos), daar kunnen we wat inkopen doen en hebben ze ook een benzinestation. Vooral benzine is af en toe wel moeilijk te vinden op loopafstand. Vervolgens trekken we het anker er weer uit en zeilen met dubbelrif en de kleine fok naar Serifos. Dit is niet zo ver en we gaan eerst naar een baai aan de zuidkant waar niets te beleven valt. We kunnen er wel zwemmen, maar dit is het ook niet helemaal, dan toch nog maar een paar mijl verder naar Livadhi, dit is het grootste dorp van het eiland en de ferry komt er. Hier vinden we wat meer leven en daar waren we wel weer aan toe.

9 Juli
Livadhi - Vathi (Syfnos)
In de baai zijn weer flinke vlagen, maar we gaan toch weer verder. Weer met dubbelrif en de kleine fok. Als we goed en wel de baai uit zijn, wordt de wind wat rustiger en als we rond Syfnos aan het varen zijn, halen we eerst het eerste rif eruit en dan het volgende, we willen niet helemaal stil komen te liggen. De baai van Vathi is weer een mooie, goed afgesloten van de zee, golven komen er niet in en hoge bergen eromheen. Tegen de avond gaan we door het dorp heen wandelen en omhoog de berg bij de ingang van de baai op. Geweldig uitzicht over alle eilandjes in de omgeving en een mooie zonsondergang, alleen zijn we het fototoestel vergeten, da's nou jammer.

10 Juli
Vathi - Dhespotico baai (Andiparos/Dhespotico)
Vandaag weer een klein stukkie verder. De wind is vandaag niet zo heel erg hard, het blijft wel lastig dat het om elk eiland heen draait en versterkt wordt. Je moet dus blijven opletten wat de wind gaat doen. Dan de baai in en het anker eruit. Als we de zeilen naar beneden halen, zien we een klein scheurtje in het grootzeil, die moet dus eerst gemaakt worden voordat we het weer kunnen gebruiken. We zien dat op 10 mijl afstand een grotere stad is waar dit wel gemaakt kan worden, dus geen probleem. Weer is dit een geweldig mooie baai, deze keer met iets meer groen op de bergen. We besluiten vandaag maar een om te keren en niet meer te proberen naar Turkije te komen. Het moet daar wel heel mooi zijn, maar ik heb geen zin om me die kant op te haasten om dan vervolgens ook weer terug snel te moeten gaan. Daarnaast hebben we geen zin in alle moeilijke formaliteiten om in Turkije te mogen varen.

11 Juli
Dhespotico baai - Paroikia (Paros)
's Morgens komt de man van de boot naast ons even kijken wat voor boot wij hebben en een praatje maken. Het is een vriendelijke Griek, die ons het adres geeft van een goede zeilmaker en nog wat tips om naar toe te gaan. Op het Dhespotico eiland blijkt een opgraving van een oude tempel te zijn en we gaan even kijken, weer allemaal oude stenen. Daarna dobberen we richting Parikia op alleen de genua. Dit schiet niet op, dus met een touwtje erbij om geen belasting op de scheur in het grootzeil te krijgen, hijsen we het grootzeil toch maar. Tussen de rotsen door voor de baai van Parikia en we gaan de baai in die ons gewezen is waar de zeilmaker zou zitten. We halen het grootzeil eraf en Renzo peddelt naar de kant met het grootzeil op de kano. Ik zwem er achteraan want ik pas er niet meer bij...Dan zoeken en de zeilmaker is niet te vinden. We vragen wat rond en het blijkt in de volgende baai te zijn. Het zeil weer terug peddelen, ik weer terug zwemmen en we motoren naar de volgende baai. Daar zien we de yachtservice en we nemen het zeil weer mee. Misschien morgen klaar, of anders overmorgen. We zien het wel. Parikia is ten minste een grote(!?) stad waar we internet, een wasserette en goede voedselvoorraden kunnen vinden.

12 Juli
Paroikia
Het zeil is nog niet klaar, dus we blijven nog even. Beetje rondwandelen in het stadje, was laten doen en heel veel boodschappen naar de boot sjouwen.

13 Juli
Paroikia
Zeil nog niet klaar, dus dan maar zwemmen en een beetje lezen.

14 Juli
Paroikia - Naoussa (Paros)
Het zeil is klaar, ziet er goed uit. We kunnen weer verder. Vandaag maar een klein stukje, er is weinig wind en wel golven, dus het schiet niet echt op. Anker eruit op de goede plek en we gaan zwemmen en even het anker checken. Dit is een mooie baai vol strandtouristen, waterskiers rond de boot. Is weer eens wat anders.

15 Juli
Naoussa - Naxos stad (Naxos)
Vandaag proberen we weer wat verder naar het noorden te komen. Dat is altijd lastig in de Egeische zee, omdat de wind bijna altijd vanuit het noorden komt en daardoor een hoge, steile rotzee ontstaat. Je moet dus een dag met relatief weinig wind treffen. Als we vertrekken vanuit Naoussa is dit inderdaad het geval en we kruisen rustig op richting Mykonos. Maar als we verder richting Mykonos komen, neemt de wind steeds meer toe en moeten we na een aantal golven over de boot heen gekregen te hebben een rif zetten. Daarna kruisen we nog verder, maar de wind neemt steeds meer toe en dan ishet niet leuk meer. We gaan lekker met de wind mee richting zuidoost en komen daardoor in Naxos uit. Is ook leuk, alleen niet de goede kant op. We ankeren net naast de ferry kade en zien allemaal mensen komen en gaan, grappig als je mensen om een muurtje heen ziet klimmen om zonder kaartje aan boord te kunnen komen.

16 Juli
Naxos
We blijven vandaag maar weer, de wind is weer toegenomen, we komen zo toch niet richting noorden. Even de stad in en verder niet zo veel. Gelukkig hebben ze hier een tempel voor Apollo die nooit afgebouwd is. Je ziet het op alle plaatjes van Naxos terug, maar voor ons lijkt het net een betonnen portaal, het uitzicht van daaruit is wel schitterend.

17 Juli
Naxos - Finikas (Siros)
Vandaag vroeg opgestaan en ze snel mogelijk weg. 's Morgens is over het algemeen de wind wat zwakker en de golven zijn nog wat kleiner, dan kunnen we toch wat beter tegen de wind in. Als we weer richting Mykonos komen, neemt de wind wel weer toe en we zetten een rif. Als dat net gezet is neemt de wind helemaal af en liggen we in een windstilte te dobberen. Rif er maar weer uit en we dobberen weer vooruit. Daarna steekt er weer wat wind op en gaan we met 4 a 5 knopen de goede kant op. Zo is het zeilen op de Egeische zee toch wel leuk. Daarna komt een groep dolfijnen even om de boot heen spelen, geweldig!! Ik sta op het voordek en ze springen recht voor de boeg op uit het water. Je kan ze bijna aanraken. Ze zwemmen even mee en dan gaan ze ergens anders heen. Bij Siros aangekomen, zijn we zo vroeg dat we nog wel even om de zuidkaap van het eiland heen kunnen varen en naar de andere kant, de baai van Finiakadha, kunnen gaan. Als het bijna donker is, willen we naar de kant, dan blijkt de bijboot uit z'n rits gescheurd te zijn. Dat moet eerst gerepareerd worden. Met wat gepruts, lukt het toch weer om de bijboot weer goed te krijgen, zonder dat ik met de naald de boot lek geprikt heb.

18 Juli
Finikas - Galissas (Siros)
We zeilen de baai uit en op zee blijkt de wind helemaal verdwenen te zijn. We dobberen uren rond voor de kust met een gemiddelde van 0,5 knoop en besluiten dan toch maar naar de dichtsbijzijnde baai te gaan. Dit is Galissas op Siros. We motoren de baai in (soms moet je), en bijna de hele baai lijkt afgeschermd te zijn als zwemmersgebied. Er is een miniscuul klein haventje, daar vinden we naast de zwemmersboeitjes nog een plek. We gooien het anker uit in 50 cm water en daarna loopt het roer vast in het zand. Roer omhoog, Renzo het water in en hij trekt de boot achteruit richting de kade. Toch wel een voordeel zo weinig diepgang (van de boot). Zo liggen we in het zwembad en kunnen we naar de kant toe lopen.

19 Juli
Galissas (Siros) - Stefanos (Kythnos)
Verder op onze terugreis, de Cycladen uit. Vandaag waait het wel weer als we uit de baai vertrekken en met een mooie 7 knopen schiet het wel lekker op richting Kythnos. Helaas neemt de wind weer verder toe en moet er een rif in en na nog een paar mijl varen een 2e rif erin. We gaan nog steeds 7 a 8 knopen met dat dubbele rif en een kleine fok. Als de golven weer toenemen wordt alles weer zeiknat, wat een rotzee! Golven komen van alle kanten, zijn steil en onregelmatig, je wordt goed geklutst hier. Dit is weer niet leuk. Als de wind en golven nog verder toenemen, halen we het grootzeil helemal weg en gaan nog steeds 6 a 7 knopen. Gelukkig zijn we dan ook met 4 uurtjes varen op Kythnos. We gooien het anker uit en proberen een lijntje naar een boom op het strand te leggen, maar de lijn raakt in de knoop en de wind blaast hier nogal hard de baai uit. Nadat we aan het anker gelegen hebben, knopen we alle lijnen aan elkaar en gaat Renzo nog eens naar de kant peddelen en legt het lijntje om de boom, aantrekken en we liggen uiteindelijk goed vast. Beter te vertrouwen dan een anker. We hebben weer een mooi en goed plekje gevonden.

20 Juli
Stefanos
Het waait vandaag weer hard, 7 a 8, dus we blijven vandaag maar.

21 Juli
Stefanos
Het wordt saai, want de wind is nog steeds niet afgenomen. Er is hier ook geen winkel, en er zijn maar 2 taverna's. We gaan maar een wandeling maken naar de chora (hoofdstad van het eiland), deze ligt 5 km verderop op de top van de heuvels. Na een vermoeiende wandeling in de brandende zon en verfrissende wind de bergen op, komen we bij de chora waar alle winkels gesloten zijn. Gelukkig kunnen we in een taverna wel lekker eten voordat we de terugreis aanvaarden.

22 Juli
Stefanos
De wind is nog niet afgenomen, we gaan maar wat klussen aan de boot.

23 Juli
Stefanos
Nog een dag slapen....'s Avonds weer eten bij "onze" taverna. Elke dag goed Grieks eten en elke dag wordt het weer goedkoper, terwijl het de eerste dag al niet te duur was. Ze vragen waar we zin in hebben en gaan speciaal spaghetti maken omdat Renzo niet van friet houdt. Je leert zo het restaurant en de eigenaren wel kennen.

24 Juli
Stefanos - Kavia (Kea)
Hoera!! De stormwaarschuwing is weg. Vandaag windkracht 5 a 6, nog steeds genoeg op deze zee, maar dit moet te doen zijn. Nog even wat brood en feta halen bij onze vaste taverna en we gaan. Renzo knoopt alvast het touw van de boom los en we liggen alleen op ons anker, nu de boot nog vaarklaar maken. In een vlaag klapt het anker de andere kant op en is los, we drijven in een goede snelheid richting zee. Snel motor starten en we gaan maar, ondertussen nog alles vaarklaar makend, wat toch lastig is met deze wind. Als we de baai uitvaren zijn er nog flinke vlagen en alleen op grootzeil met rif gaan we nog 8 knopen en in de vlagen rond de 10. Als we verder van het eiland weg varen wordt het gelukkig wat rustiger en kunnen we normaler zeilen. Na een uurtje of wat valt de wind helemaal weg en dobberen we op de golven die er nog staan van de wind die geweest is. Uiteindelijk start ik de motor maar om toch door de windstilte te komen en even later hebben we weer een beetje wind. Nu moeten we het kanaal tussen Kythnos en Kea door, die helaas ook veel gebruikt wordt door vrachtschepen en ferries. Met de snelheid van 0,5 knoop heb je geen mogelijkheid om uit te wijken en ze komen af en toe recht op je af. Het gaat allemaal wel goed, maar het vaart niet lekker. Uiteindelijk dobberen we naar Kavia op Kea. Een geweldig mooie baai met helder water en heel veel vissen.

25 Juli
Kavia - Sounion (Vaste Land)
Vandaag kunnen we echt weg uit de Cycladen. De eilandjes zijn wel mooi, maar de zee en de wind is voor ons (en ons bootje) niks. Altijd irritante steile golven, wind of geen wind, meestal te veel wind om lekker te kunnen zeilen en er zijn ook nog heel erg harde vlagen in de ankerbaaien en aan de lijzijde van de eilanden. Het is onvoorspelbaar welke wind je waar hebt op welk moment van de dag, binnen 1 minuut kan de wind zo veel toenemen dat je moet reven of de fok weghalen. Zo blijf je wel in conditie gedurende een tochtje, elke keer zeilen erbij en er weer af halen...
We varen de baai uit met de wind schuin van achter en lopen rond de 6 knopen helemaal ideaal. Dan neemt plotseling de wind helemaal af, zetten de genua in plaats van de fok, maar liggen nog steeds stil. Na een half uur trekt de wind weer aan en gaan we rond de 5 knopen, weer ideaal. Dan neemt de wind weer verder toe en gaan we rond de 8 knopen, nog steeds ok. Even later valt de wind weer weg en liggen we stil, na weer een uurtje hebben we weer wind en dan weer niet en dan weer wel enzovoorts. Vervolgens vlak voor het vaste land bij Sounion neemt de wind weer toe en we lopen met 8 knopen richting het land, we zien aan de zee dat de wind dichter bij de kust nog meer toeneemt dus halen we het grootzeil maar weg (we willen ook nog foto's maken van de tempel die op de heuvel staat). Dan gaan we alleen op de genua nog 7 knopen. We draaien de baai in, gooien het anker eruit en we liggen op een mooie plek.
' Avonds gaan we eten in het restaurant op het strand om te vieren dat we weg zijn uit de Cycladen. De eerste keer in een restaurant dat we echt heel erg goed klaargemaakte vis hebben gegeten voor een redelijke prijs, geweldig.

26 Juli
Sounion - Poros (Poros)
Er staat een lekker windje met flinke vlagen. We gaan met de werkfok zonder grootzeil de baai uitvaren en komen nog aan de 7 knopen.. Later toen we uit de ergste vlagen weg waren het grootzeil gehesen en lekker met een ruime wind richting Poros zeilen. Na anderhalf uur neemt de wind toch weer flink toe en steken we het erste rif in het grootzeil. De boot komt nog steeds makkelijk boven de 8 knopen en we zeilen heerlijk in een ruimende wind. In de verte zien we een andere boot en na twee uur hebben we die al bijna ingehaald. Het wordt nu toch een beetje een wedstrijdje en zij gaan ook beter varen. Om dat we te lui zijn om het rif uit het grootzeil te halen varen we net achter hun aan naar de ingang van Poros en in het kanaal lopen we hun met alleen gereefd grootzeil nog net voorbij.
We zien de Ithaka van de Nederlander van het ongelukje op Hydra langs de kade liggen, wij gaan door naar de noordkade. Bij het aanleggen worden we door mensen van een motorboot geholpen met de touwtjes. Aardig dachten we toen nog. De regelneef en waterman met een Moorings T-shirt aan komt ons vertellen dat we veel te breed zijn voor een zaterdag avond en dat dat wel niet zou kunnen. Ik dacht dat het vrijdag was en vertelde dat we morgen wel weer weg zouden gaan. Blijkt het zaterdag te zijn. Het was gewoon een zeikerd. De man van de Ithaka nog gebeld en die is even langs geweest, hem een foto van zijn boot de night-before gegeven en wat bijgepraat. Toen de afrekenman van de port police langskwam probeerde hij wat te regelen maar we moesten toch betalen, 3 euro. Daar kunnen de Italianen wat van leren. (kunnen ze de grieken leren om mooringlijnen aan te leggen).
Lekker Pita Souvlaki en Pita Giros gegeten, het leven is toch niet slecht.

27 Juli
Poros-Galatas
In de ochtend besluiten we bootschappen te gaan doen, benzine te halen en dan een ander plektje te zoeken weg van de kade. Als we weg gaan van de boot om een benzine station te zoeken zien we dat onze buren op het punt staan om te vertrekken... Het is een eindje lopen en zoeken voordat we de benzine hebben. Terug bij de boot spreekt een Nederlandse buurman ons aan dat ze hun best gedaan hebben om de schade te beperken!?! Bij het wegvaren heeft die griekse motorboot eikel ons en het anker van een andere nederlandse buurman mee omhoog getrokken. En weer gewoon terug geflikkerd. Twee boten die nu tegen de kade klotsen en die klootzak in de motorboot vaart gewoon weg. Gelukkig waren de buren er snel genoeg bij en zitten er alleen een paar kleine krasjes op de punt van de drijver. De rest is door de spieboom opgevangen. Snel het fortress anker uitgegooid vanuit de kano, terug naar de boot en...het anker krabt. Voor de tweede keer het anker uit en nu houdt het goed. Gelukkig maar, want als de buurman zijn anker op wil halen komt ons anker er met een vreemde knoop ook mee uit. Deze man is zo vriendelijk op het op een goede plek weer in het water te gooien zodat we het goed kunnen aan trekken. Weer wat geleerd! Grieken zijn vriendelijke en eerlijke mensen, stop ze in een motorboot en alle hufterigheid komt naar boven. (Of: alleen griekse eikels kopen motorboten. Dit kunnen we niet naar alle landen generaliseren omdat we weleens het tegendeel bewezen hebben gehad en omdat we dan vrienden van ons op de tenen zouden kunnen trappen). We hebben voor het dorpje aan de overkant van Poros het anker uitgegeten en met een heerlijk eten gevierd dat we 5 jaar samen zijn en natuurlijk geproost op Bjorn zijn verjaardag.

28 Juli
Galatas-Epidhavros
Na twee dagen op bijna dezelfde plek zonder lekker te kunnen zwemmen zijn we blij dat we weer verder gaan. In wat vlagerige draaiwinden kunnen we net in 1 rak de baai uitvaren en om Methana heen naar Epidhavros. Eerst de wind in goede vlagen van achteren, later veel minder wind en op een gegeven moment geen wind meer. Uurtje lager gelukkig wel weer wind 180 graden gedraaid en er is weer wind. Anker tussen de boten aan de moorings en de kade uitgegooid en lekker een boek gaan lezen op het voor net. Kommentaar van een visser: RELAXED! Na de aanlegperikelen van eerst een engelsman met wel 200 meter ketting later een flottielje nederlanders die niet zo graag bow/stern-to liggen. Een grote 56.1 voeter komt binnen en gooit zijn anker wel op een vreemde plek, hij gaat ook alleen voor anker...Dan trekt hij nog een achter anker uit de kast en legt zijn boot precies boven ons anker! Ze komen ons netjes vertellen dat ze waarschijnlijk boven ons anker liggen, maar als wij morgen eerder weg willen ze de boot wel even verleggen. Vriendelijk, toen ik vertelde dat wij geen achter anker hadden liggen werd ons hun bij bootje aangeboden om het anker uit te gooien.

29 Juli
Epidhavros Theater
Bij het ontbijt vonden we dat de grieken al wel heel erg vroeg aan het BBQ'en waren, maar even later kwam er een helekopter water tanken in onze baai. Hij vond het ook te vroeg... Nog nooit eerder blusvliegtuigen en helekopters 'live' in actie gezien, wat een spektakel! Vandaag scooters gehuurd en naar het beroemde theater van Epidhavros gereden. Het theater was zo gebouwd dat je bovenin een steentje kon horen vallen in het midden van het podium! (er waren meer dan 12000 zitplaatsen voor heel kleine grieken) In het museum waren een aantal mooie stukken van beelden en een heel bijzondere versiering van een zuil die niet in een gebouw was gebruikt maar waarschijnlijk als voorbeeld moest dienen. Bijna onbeschadigd.
In de middag hebben we nog even op het strandje wezen zwemmen in bijna lauw water...

30 Juli
Epidhavros - Corinthie
In het begin bijna geen wind, we kunnen soms boven de 1 knoop komen maar lang niet altijd. Stuurautomaat erop en lekker in de schaduw liggen. Na een paar uur dobberen komt er iets meer wind en lopen we al gauw 5 knopen en meer. We besluiten om niet via Korfos te gaan, maar direct voor het Corinthie kanaal in het baaitje te overnachten. De wind draait nog meer naar oost en we waaien zowat het Corinthie kanaal in. Nog een dolfijn vlak voor de boot gehad. De baai waar we wilden gaan liggen is toch wat te onrustig met deze wind en we besluiten alsnog deze dag door het kanaal te gaan. Na enge verhalen over golven van boten en de zeer onvriendelijke hoge kade waar ons bootje onder kan schuiven besluiten we dat Edith aan de kant moet springen, betalen en dat ik haar dan weer oppik. Gelukkig kan het allemaal eenvoudiger en mogen we bij de pilotboot langszij. Het kanaal is een bijzondere ervaring met de hoge steile wanden en het groene water. We moeten een vrachtschip voor laten gaan en in het begin kunnen we maar 3 knopen. Het vrachtschip gaat steeds harder, maar wij doen het iets rustiger, tot grote ergernis van de man die de brug bedient aan de westkant omdat we een groot gat laten vallen en er mensen staan te wachten, maar ja voor 71 Euro wil je toch wel rustig genieten van je kanaal!

31 Juli
Corinthie-Kiato
We wilden naar de overkant, maar er we hebben wind tegen en opeens houdt de wind er helemaal mee op, dan maar naar Kiato, aan de zuidkant van de golf. Vlak voor de aankomst ziet Edith een vlaagje aankomen en het is een flinke vlaag! Snel de fok gestreken en alleen op grootzeil gevaren. In de haven aangekomen ligt er op een visser na niemand. Een aardige Griek neemt onze touwtjes aan en verteld ons waar we moeten liggen, knoopt onze fender los om hem op de zelfde hoogte weer op te hangen en verteld ons dat hij kapitein is op een katamaran. Hij is zeer geinteresseerd in de boot en hij mag van ons wel even kijken. Nadat hij vertrokken is de boot iets verplaatst zodat hij niet op de opgehangen banden zou stuiteren en we liggen perfect! Het is een typisch grieks stadje met griekse toeristen. Er zijn ook gewone winkels, niet alleen maar giftshops. Dit is veel leuker dan al die toeristendorpjes.