Mei
1 Mei
Cala Gonone
Vandaag vertrekken naar Arbatax. Als we gaan is er niet veel wind, maar
we verwachtn wel wat meer op zee. We motoren een eind uit de kust, maar er is
werkelijk helemaal geen wind en het is nog mistig ook. We zien niets van de
steile klifkusten met kleine zandbaaitjes die in de golf van Orosei zitten.
Nog proberen te zeilen, maar het wordt niets vandaag. Renzo gooit nog even ons
vislijntje uit, zonder aas natuurlijk. Als we bijna bij de haven terug zijn,
moet deze ook weer binnen gehaald worden en er blijkt een vis aan te zitten.
Te klein om te eten, dus we moeten de haak uit z'n bek halen en teruggooien.
Maar hoe haal je zo'n haakje uit z'n bek als de vis zo spartelt en je kan (of
wil) 'm niet vastpakken (eng)... Uiteindelijk met een tang uit de grote kist
met gereedschap van Renzo lukt het wel.We keren weer terug naar Cala Gonone.
Onze loopplank ligt er nog en we leggen op dezelfde plek aan. 's Avonds komt
er een bootje naast ons liggen dat nog kleiner is. Het blijken 3 fransen te
zijn die met ongeveer dezelfde tocht bezig zijn, maar dan vanaf Bretagne.
2 Mei
Cala Gonone - St Maria de Navarrese
's Morgens lees ik het weerbericht op de Navtex en deze heeft het over 6 a 7
vanuit het zuidoosten. Dit geloven we niet erg, het is nog zo rustig enzo. We
gaan het checken op internet en daar wordt 3 a 4 voorspeld, we besluiten toch
maar te gaan. Snel nog wat brood halen en zo snel mogelijk weg. We varen de
haven uit en het is bijna windstil door de hoge bergen om ons heen. We moteren
weer verder de zee op en daar begint het lekker te waaien. We moeten wel weer
kruisen, maar het gaat wel in een lekker tempo. Weer komen de golven over de
boot heen. Pas als we weer richting kust gaan en de wind weer wat gaat liggen,
willen we een broodje pakken en komt Renzo tot de conclusie dat we vanmorgen
het voorluikje vergeten zijn en dat deze nog op ventilatie stond... Ventilatie
van water met zout is het geworden en alles is nat, het hele bed, mijn hele
tas met kleren, alle bootkussens en de radio. Normaal gesproken is de voorpunt
helemaal droog, dus daar leggen we alle spullen neer die droog moeten blijven.
Nu moet alles gespoeld worden en al het zout moet eruit anders wordt het nooit
meer droog. Bij de baai van Arbatax aangekomen, moeten we beslissen waar we
naar toe gaan, St Maria de Navarrese of Arbatax; een moderne marina of een commerciele
haven. We besluiten voor de moderne marina waar we een wasserette en goede douches
verwachten. We worden netjes geholpen bij aanleggen en we liggen goed. Helaas
is de wasmachine nog niet aangesloten, maar douches en wc's zijn schoon en open.
We beginnen met spoelen van beddegoed en mijn kleren, voor een groot deel zijn
Renzo's kleren nog droog. We hangen alles op en trekken genoeg bekijks... De
havenmeester komt 's avonds nog vragen of de wasserette nog nodig is, want hij
heeft voor ons toch wat verder gezocht en de volgende dag kan onze was opgehaald
en weer teruggebracht worden. Dat is wel erg prettig, omdat we nog erg veel
echt wasgoed hebben. 's Avonds zijn we uitgeput en willen we zo snel mogelijk
een pizzatje eten en gaan slapen. We lopen de eerste pizzeria binnen die we
vinden, het ziet er een beetje uit als een snackbar maar we hebben honger. We
krijgen de pizza en deze zijn echt heeel erg lekker en rond de 5 euro. Hier
kan je echt niet zelf voor gaan koken. Toch weer even geluk.
3 Mei
St Maria de Navarrese
We blijven vandaag hier om de rest te spoelen en de boot schoon te krijgen.
Alle bootkussens uitspoelen met zoet water. Uit alle hoeken en gaten komt nog
zout water. Na vandaag is de boot brandschoon.
De haven is een echte Duitse enclave, er zijn hier heel wat Duitsers die altijd
op de Med zitten en op hun boot wonen. Sommigen nog op de kant, anderen al in
het water. Als je alles wat je op de boot meeneemt buiten hangt, krijg je vanzelf
aanspraak. Wel een gezellige plek. 's Avonds weer naar dezelfde pizzeria. Daarna
SAP-luchtbedje uitgeprobeerd, anders hadden we niets om op te slapen.
4 Mei
St Maria de Navarrese
Vandaag wilden we wel vertrekken, maar er is weinig wind en de kussens zijn
nog niet droog en besluiten om toch nog maar een dag te blijven. Kussens in
de zon en wij effe rustig aan beginnen. 's Middags de omgeving verkend op zoek
naar een broodjeszaak. Wandelend door het dorp komen we langs de kerk en een
parkje met heel erg oude olijfbomen, volgens de Marco Polo gids wel 2000 jaar
oud. Even Renzo en de boom op de foto zetten (De volgende dag zien we dat we
de verkeerde boom gefotografeerd hebben) Daarna gaan we de berg op naar een
uitzichtspunt over de haven en de zee, want daar zou ook een broodjeszaak zitten.
Geen broodjes gevonden, maar wel een mooie wandeling over de steile klifkust.
Terug in de haven, heeft de bar in de haven lekkere broodjes met ham en mozzarella.
Hadden we niet zo ver hoeven lopen...'s Avonds weer pizza, de serveerster begint
ons al te herkennen. We hebben nog wel even gezocht naar een ander restaurant,
maar dit is toch wel het beste.
5 Mei
St Maria de Navarrese - Arbatax
Vandaag besluiten we toch maar te gaan, ook al is nog steeds niet alles droog.
Nog even boodschappen doen, we willen naar Porto Corallo en daar is niets te
koop. 'S morgens is er wel mist maar we hebben het idee dat die wel weer wegtrekt
en we gaan. Eenmaal op zee gaat het op sommige momenten wel lekker en kunnen
we een heel eind zien, op andere momenten zitten we helemaal ingepakt in de
mist en horen alleen rare geluiden. Dit is niks. We zitten nu vlak bij Arbatax
(volgens de GPS, want wij zien het niet) en besluiten daar alsnog naar toe te
gaan. De geluiden worden harder en we zijn bang dat er een groot vrachtschip
dichtbij is. Volgens de GPS is het nog ongeveer een halve mijl en er is niets
te zien van Arbatax. Ineens trekt de mist weg en zitten we net voor de kademuur
van Arbatax. Snel de motor starten en zeilen laten zakken en de haven in. Je
schrikt toch wel van hoe weinig je eigenlijk zag in de mist, je hebt geen enkel
referentiekader meer. De jachthaven blijkt goed uitgebreid te zijn en het stadje
ziet er ook leuk uit. Hier hadden we beter naar toe kunnen gaan dan Navarrese,
de douches zijn gratis, er is een wasserette en er is een zaakje met bootspullen.
Maar wat maakt het uit, in Navarrese was het ook leuk.
6 Mei
Arbatax - Porto Corallo
Vandaag gaan we dan wel echt. Van porto Corrallo hebben we gehoord dat er werkelijk
niets is, dus we kopen goed in en gaan eerst nog even benzine tanken en weg.
Eerst helemaal zonder wind een stukje motoren, daarna begint de landwind en
hebben we de wind mee. Lekker relaxed verder varen met de spi erbij. Er is niet
zo veel wind en er zijn geen havens of ankerplaatsen tussen Arbatax en Porto
Corrallo, we hopen voor het donker aan te komen. Gelukkig neemt de wind rond
5 uur zo veel toe dat we met de spi erbij nog net voor het donker kunnen aanleggen.
Deze haven is echt heel ruim opgezet en is verder bijna helemaal leeg, ook het
restaurant is dicht en we maken maar eens pannekoeken.
7 mei
Porto Corrallo
We wilden eigenlijk naar Villasimius, maar er wordt zuidoost 7 voorspeld door
de Italiaanse meteo. We blijven nog maar een dag. Rustig een beetje lezen, wandelingetje
maken. Ook hier is weer een heel mooi strand, maar alles is nog uitgestorven.
De camping gesloten, restaurants gesloten, alleen een paar gekke zeilers en
mensen met campers. Toch is het weer hier nu al beter dan dat het meestal in
Nederland is. De hele dag een rustig briesje vanuit het noorden gehad hier,
die zuidoost 7 klopt weer niet echt, maar nu is het te laat om te vertrekken
en we moeten de kaap in het zuiden van Sardegna voorbij en we weten inmiddels
dat het om een kaap heen altijd veel harder waait. 's Avonds komt 1 van de duitse
boten vanuit Navarrese binnen. Zij kunnen ons vertellen dat in het vakantiedorp
op 20 minuten lopen een pizzeria open is. Hebben we weer goed te eten.
8 mei
Porto Corrallo - Villasimius
Vandaag weer noorden wind, komt goed uit als je naar het zuiden wil. Rond 11
uur vertrekken we en er staat een goede wind om in Villasimius te komen. We
zetten de spi erbij en gaan als een speer. Als we bij Kaap Carbonara (de zuidoostpunt
van Sardinie) komen, neemt de wind inderdaad flink toe en we zetten de genua
in plaats van de spi, maar het gaat nog steeds harder en harder. We kunnen nu
tussen de eilanden door en vliegen door het smalste deel met 11 knopen, gelukkig
wordt de zee hier wel vlakker. Dan nog een stukje halve wind naar de haven toe.
Op een vlakke zee met flinke vlagen gaan we wel 13 knopen. Snel de genua eraf
en alleen op grootzeil verder, dan gaat het nog steeds hard genoeg. Deze baai
is wel een echt tochtgat. De haven in en een plek gekregen recht tegenover de
Duitsers die al een paar uur eerder vanuit Porto Corrallo vertrokken waren.
Meteen maar boodschappen gaan doen want nu is zelfs het bier op! Is de supermarkt
pas open vanaf 15 mei. Tegenover de supermarkt is een bar/pizzeria en daar kunnen
we gelukkig wel wat drinken. Als we bij de havenmeester gaan betalen, blijkt
iemand ons wel een lift naar het dorp te willen geven, daar is wel een supermarkt
en een zeilwinkel. We moeten wel terug lopen. In de zeilwinkel hebben ze helaas
geen kaart voor de oversteek naar Sicilie voor ons, dus we moeten toch nog naar
Cagliari. Dan eten kopen en teruglopen en koken. Wel weer lekker een eigen brouwseltje.
9 mei
Villasimius - Cagliari
Het waait hier nog steeds flink vanuit het noorden. We denken dat dit alleen
in de baai is, dus we vertrekken toch naar Cagliari. Bij het wegvaren laat ik
de mooringlijn te vroeg los en we worden met de achterkant tegen de steiger
aan geblazen. De ene achterpunt ligt eraf, dit is echt balen! Nog in de haven
pak ik een andere mooringlijn en knoop de boot eraan vast. Zo liggen we midden
in de haven en kunnen niks raken, ondertussen kan Renzo de achterpunt even afplakken,
zodat er gaan water in kan komen. Dan kunnen we weer verder, morgen moeten we
dit maar echt repareren. Eerste stuk voor de wind alleen op de fok, een eindje
uit de baai kunnen we het grootzeil met een rif erbij zetten. Weer even later
draait de wind zodat we aan de wind varen, dan draait de wind verder en gaan
we halve wind met dezelfde koers maar de zeilen aan de andere kant. Even later
weer voor de wind en ondertussen is de wind zo ver afgenomen dat we de genua
met het volledige grootzeil hebben staan. We hebben vandaag werkelijk alles
gehad. Net voordat we de baai van Cagliari in varen, komen we nog een grote
tri tegen, een echte wedstrijdboot. Later horen we dat begin juni bij Cagliari
een grote wedstrijd is tussen verschillende van dit soort tri's. Jammer dat
we zo lang niet kunnen blijven, het ziet er wel heel spectaculair uit.
10 mei
Cagliari
Vandaag de boot repareren en wacht op goede wind voor de oversteek. Website
bijwerken en Cagliari zien. Genoeg te doen weer.
Het loopt weer even anders. Als we nog bezig zijn op de boot staan er 2 mensen
geinteresseerd naar onze boot te kijken. Ze blijken een catamaran in de haven
te hebben liggen en we babbelen wat. We vragen waar we een autoradio kunnen
kopen, want onze is kapot gegaan toen het we het luikje open hebben gelaten.
Die blijken alleen in een groot winkelcentrum te koop te zijn, ze zullen ons
wel even brengen. Dan kan Renzo ze daarna wel helpen om hun mast overeind te
zetten. In die winkels hebben ze niet de boxen die we kunnen gebruiken, maar
wel in een ander centrum. Daar gaan we morgen dan naar toe. Eerst gaat Renzo
ze helpen, ik kijk nog even, maar met al het geklungel wat ik zie, ga ik maar
snel weg. Uiteindelijk zie ik de mast staan, maar er is geen tijd meer om naar
de stad te gaan en eten te kopen, dan maar weer uiteten.
11 Mei
Cagliari
Vandaag weer een keer naar zo'n enorm winkelcentrum. Deze keer aan de andere
kant van de stad. Hier vinden we de goede radio met waterdichte!! boxen. Ook
meteen maar boodschappen doen, hier hebben ze werkelijk alles. De hele middag
is Renzo bezig met inbouwen van de radio en boxen, maar daarna is het ook helemaal
perfect! 's Avonds zijn we uitgenodigd om mee te gaan eten met hun als dank
voor de hulp met de mast. We vonden het eigenlijk al genoeg dat ze ons de hele
stad rondreden op zoek naar een radio. We zijn naar een restaurant aan de andere
kant van de stad gegaan met een lange wandelpromenade en strand waar half Cagliari
rondliep.
12 Mei
Cagliari
Alles is gedaan, eindelijk tijd om wat meer van Cagliari te zien. Renzo heeft
gisteren z'n voet gestoten aan een spijker en loopt nu niet zo lekker, maar
klaagt deze keer niet zo heel erg. We lopen alsnog de hele oude stad door.
13 Mei
Cagliari - midden op zee
Vandaag op tijd op en we gaan. Voor de komende dagen is west tot noordwest 3
a 4 voorspeld. Ideaal om naar Sicilie te zeilen. We willen graag in het licht
aankomen dus we moeten zo vroeg mogelijk weg. Om 10 uur varen we de haven uit.
In de baai zelf waait het nog flink vanuit noordwest, maar we verwachten dat
midden op zee de landeffecten weg zijn en het wat minder wordt. Dat is ook zo
en een 5 mijl vanaf het land kan de spi erbij een lopen we 6 tot 10 knopen,
afhankelijk van de vlaag. Tegen 8 uur als we willen gaan eten, halen we de spi
maar weg en zetten de genua. Daarna begint de wind ook weg te vallen. Als het
donker is geworden, net na 9 uur, hoor ik vlakbij een walvis, ik kijk opzij
en zie in het maanlicht een grote rug naast de boot en ik roep Renzo er maar
bij. Dit moet je zien! Het is eng, zo'n klein bootje en zo'n grote walvis, maar
ook heel erg gaaf. De komende 2 uren de hele tijd walvissen gehoord, volgens
mij zijn we door een slapende kudde heen gevaren. Tegen het einde van de nacht
zie ik nog wat dolfijnen achter de boot springen. Dan wordt het weer licht en
komt er ook weer meer wind.
14 Mei
Midden op zee - Trapani (Sicilie)
Het nieuwe weerbericht heeft het ineens over west tot noordwest 6 a 7 in dit
gebied! Daar hebben we geen zin in maar we zijn al over de helft. Omkeren heeft
geen zin. We zetten maar snel de spi erbij, zodat we zo snel mogelijk een haven
kunnen bereiken. Als de wind echt toeneemt halen we hem wel weer weg. Zo gaan
we weer 6 tot 10 knopen. De wind komt pal van achter dus we moeten wat afkruisen,
iets meer meters, maar toch sneller. De golven groeien wel, maar de wind neemt
niet echt toe. Wat verderweg zien we dolfijnen echt helemaal uit het water springen,
blijft geweldig om te zien. Als later Renzo weer aan het varen is, zit ik achteruitkijkend
te dromen. Inens komt er een vliegtuigje van achteren en gaat vlak langs de
mast ons voorbij, je zou denken dat hij de mast zou raken! Helaas ben je in
zo'n geval altijd te laat met je fototoestel.
Zo gaan we richting Sicilie en moet besluiten welke haven we gaan nemen, Capo
San Vito of Trapani. Capo San Vito moet heel mooi zijn, maar Trapani is dichterbij.
Rond Capo San Vito is de zee met veel wind gevaarlijk wordt er geschreven, dus
we gaan toch maar naar Trapani. Als we dichterbij komen, neemt de wind toch
toe en we halen de spi weg en zetten de genua. Uiteindelijk hebben we land in
zicht! Het wordt ondieper dus de golven worden steiler. We halen de genua ook
weg, even alleen op het grootzeil gaat nu ook hard genoeg. Later toch maar weer
de fok erbij. Zo blijf je wel lekker bezig... Die windkracht 7 die ze elke keer
vorspellen, zien we weer niet, maar daar zitten we ook niet op te wachten. Af
en toe surfend van de golven af, komen we in de buurt van de haven en gaat de
wind liggen. De laatste paar mijl toch maar motoren, zodat we met licht aankomen
in de haven. Hier liggen ook al de Duitsers, die ons vriendelijk begroeten.
We leggen aan, frissen ons wat op en willen in de stad wat gaan eten. Da's pech,
we kunnen geen uitgang vinden! Hoe we ook zoeken, een groot hek blokkeert de
ingang en die krijgen we niet open. Even bij de Duitsers vragen... Die nodigen
ons uit op de boot, we drinken wat met ze mee en de honger is al weer weg. Zo
gaan we maar zonder avondeten slapen, veel te moe.
15 Mei
Trapani
Vandaag blijven we nog hier, even bijkomen. We gaan de stad in, gelukkig is
het hek nu gewoon open. Blijkbaar moet je bellen en dan openen ze het voor je.
We hebben gehoord dat bovenop de berg een heel oud stadje ligt, met een groot
fort erbij. Na wat gedwaald te hebben door Trapani en gerookte tonijn en zwaardvis
gekocht te hebben voor heeeeeel erg veel geld (even niet op tijd naar de prijs
gevraagd), stappen we in de bus en gaan naar Erice. Bovenop de berg aangekomen,
blijkt het inderdaad de moeite waard om hier rond te wandelen, het uitzicht
is prachtig en het hele stadje heeft nog een middeleeuwse sfeer. Als we weer
terug in Trapani zijn, gaan we eerst naar de boot en hebben een heerlijk voorafje
met de gerookte tonijn en zwaardvis en met Sardijnse wijn. Misschien veel te
duur, maar wel heel erg lekker. Daarna gaan we eten. De poort is gelukkig nog
steeds open. We lopen heel Trapani door op zoek naar een pizzeria voor Renzo.
Uiteindelijk na ruim een uur lopen vinden we een restaurant. We gaan naar binnen
en dan zeggen ze dat het gesloten is! Maar gelukkig een pizza kan nog wel. Als
we daarna weer teruglopen zien we vlakbij de haven een echte pizzeria waar het
nog erg druk is, hadden we die maar eerder gezien! We lopen terug en bij de
haven liggen altijd veel honden. 1 komt er op ons af, eerst nog normaal, dan
heel stiekem achter ons, die hond wilde echt naar Renzo's enkels happen. Renzo
brult 1 keer hard WEG en de hond gaat er gelukkig vandoor. De rest van de troep
honden zien we niet meer, die blijven aan de andere kant van de straat. We komen
weer bij het hek en het is weer gesloten, we bellen, maar er wordt niet open
gedaan. Dan maar er overheen, we willen toch terug naar de boot.
16 Mei
Trapani - Capo San Vito
Vandaag eerst even boodschappen doen en dan weer vertrekken. Het is niet zo
heel ver en we vertrekken laat. Rustig dobberen we richting Capo San Vito, er
is weinig wind. We proberen de kortste weg, helaas gaat deze door de drijfnetten
van een visser. Als we er op een paar meter genaderd zijn, zien we het en draaien
snel om. Ondertussen kwam ook de vissersboot al aangeraced, vinden ze vast niet
leuk als je erdoorheen gaat. Pas tegen half 9 komen we aan in Capo San Vito,
onze Duitse vrienden liggen er al en we leggen naast ze aan. Daarna de vis bakken
die we vanmorgen gekocht hebben. Het is echt overheerlijke vis, we weten alleen
niet meer wat het was.
17 Mei
Capo San Vito - Castellamare del Golfo
Capo San Vito blijkt wel weer een dure haven te zijn, 18 euro voor een nacht,
terwijl je voor de douche ook nog moet betalen. Verder is het alleen een touristendorp,
minder leuk dan verwacht. Snel weg hier. We gaan met ruime wind naar Castellamare,
zo dicht mogelijk bij de kust. De wind valt wel wat weg dicht bij de kust, maar
het is niet ver. Om 4 uur leggen we aan en we liggen aan de steiger, maar de
golven lopen hier zo binnen. Dit wordt hobbelen als de golven blijven. We willen
gaan betalen, maar het blijkt een vrije keuze te zijn of en hoeveel je betaalt,
er is geen tarief vastgesteld. Dat is weer een mooie compensatie voor gisteren.
18 Mei
Castellamare del Golfo - Terrasini
Oversteken naar de andere kant van de Golf van Castellamare. Weer een kort tochtje
van ongeveer 12 mijl. We kunnen er bijna rechtstreeks naar toe. De kust bij
Terrasini is mooi. We komen in de haven en leggen aan bij de eerste vrije steiger
(bijna alles is nog leeg). Als we willen gaan betalen, blijkt het 15 euro te
kosten. Dit vinden we te veel en de "havenmeester" wijst ons een andere
plek waar het gratis zou zijn. We maken ons weer klaar om daar naar toe te gaan,
komt hij achter ons aan en zegt dat we hier toch kunnen blijven liggen, gratis.
Dus blijven we en gaan rondkijken in het dorp en langs de kust. Mooi hier.
19 Mei
Terrasini - Termini Imrese
Kijken hoe ver we vandaag kunnen komen. We willen nu toch wel sneller naar de
Liparische Eilanden of Griekenland. Het is wel mooi hier, maar we missen rustige
ankerplekken, waar je alleen natuur om je heen hebt. Het is toch wel redelijk
vol gebouwd hier in Sicilie. Er is vandaag niet zo heel veel wind, maar hij
komt wel uit een goede richting, spi erbij en zeilen maar. Rond 7 uur valt de
wind helemaal weg en we motoren nog een uurtje naar Termini Imrese. De haven
is ook bedoeld voor grote tankerschepen, er komt er dan ook net 1 uit alls wij
de haven in varen, maar het gaat allemaal wel gemakkelijk. We varen de marina
in, helemal uitgestorven. Heerlijk rustig.
20 Mei
Termini Imrese - Cefalu
's Morgens lopen we het stadje in en vinden uiteindelijk de goede kaart van
oost-Sicilie en de eilanden waar we naar toe willen. Nog even vis en groente
kopen op de markt en we gaan weer verder. Bij het stadje moet je kunnen ankeren
in rustig weer, we kijken goed en zien een korte pier, daar kunnen we wel achter
kruipen. Het is maar 1,5 meter diep als we het anker uitgooien, dan nog een
lijntje naar de kant en we liggen op een geweldig mooi plekje. Lekker zwemmen,
snorkelen en weer opdrogen in de zon.
21 Mei
Cefalu - Cefalu
Als we 's morgens wakker worden, liggen we toch wat minder rustig. Er is meer
wind gekomen en de wind is wat gedraaid, dus het hobbelt wat. Maar volgens Renzo
wordt het toch niet erger...We gaan het dorpje in en beklimmen de rots die bij
het stadje ligt. Het dorpje is erg touristisch, maar nog steeds de moeite waard,
met een mooie dom en allemaal kleine straatjes. Op de rots staat nog een ruine
van een heel oud kasteel. Als we na een paar uur wandelen bij het strand aankomen,
zien we dat de wind recht onze ankerplek in gedraaid is, de boot ligt nu in
de branding. Dit is niet goed! Snel de kano in en zo snel mogelijk naar de marina
aan de andere kant van Cefalu! Gelukkig helpt iemand om onze lijntjes naar de
kant los te maken, anker eruit en weg zijn we. Als we de baai uit zijn hijsen
we de fok en met ruime wind gaan we naar de marina. Het anker heeft het goed
gehouden in de golven en er is dus verder ook niets kapot. Volgende keer wel
wat beter opletten. In de marina vinden we nog een plek tussen een stel Duitsers
en Engelsen. De Engelsen gaan naar Kroatie, na Sicilie. We willen ze wel wat
tips geven en gaan met pilot bij ze langs. We drinken wat wijn en nog meer wijn
en nog meer, erg gezellig allemaal. Daarna gaan we met z'n vieren naar de pizzeria
en drinken nog wat.
22 Mei
Cefalu
Vannacht heeft het goed gestormd, de zee is erg ruw en in de haven ligt iedereen
ook goed te stuiteren. De deining komt toch nog wel binnen. Vannacht merkte
ik er niets meer van, maar nu... Iedereen is bezig met beter vastbinden van
de boot. Als we zien dat het bij ons allemaal goed ligt gaan we nog even het
dorp in boodschappen doen en kijken hoe we erbij zouden liggen als we niet verhuisd
waren naar de marina. We komen weer terug bij de boot en worden door een Nederlands
stel uitgenodigd om bij hun aan boord te borrelen, dus daar gaan we rond 4 uur
naar toe. Gezellig verder babbalend wordt het 8 uur en we krijgen honger, maar
dan vragen ze of we willen blijven eten. We moeten wel wat brood meenemen, want
dat is bijna op. Renzo haalt wat brood op en we eten een lekkere stoofpot. En
gezellig borrelen we verder. Als we rond 11 uur vertrekken zien we flitsen in
de verte en de wind neemt weer toe. Er komt onweer aan.
23 Mei
Cefalu
Vannacht een hele tijd wakker gelegen door het onweer en regen. Er wordt weer
windkracht 7 voorspeld, maar je weet het nooit met de Italiaanse weersvoorspellingen.
We blijven nog maar wat rondhangen, zoals alle anderen in de haven. De Nederlanders
weten de weg naar de supermarkt en een internet cafe/wijnhandel, dus we lopen
met ze mee. Vooral de terugweg is toch wel heel erg ver, we sjouwen met 18 liter
water, paar liter sinaasappelsap, wijn en nog andere boodschappen. Uitgeput
zakken we op het laatste terrasje neer om met een lekker koud biertje de laatste
etappe af te kunnen leggen.
's Avonds nodigen we de Duitse buren uit om bij ons wat te komen drinken. Hun
boot is nog kleiner dan onze, dan durven we dat wel... Eindelijk eens een stel
dat ongeveer dezelfde leeftijd heeft. Zij hebben zelfs een heel jaar om rond
te trekken.
24 Mei
Cefalu - Capo d'Orlando
Het weer is weer helemaal rustig geworden, dus tijd om te vertrekken. Van Capo
d'Orlando was verteld dat de kademuren wel gebouwd zijn, maar dat er verder
helemaal niets is. Net zoiets als ankeren, denken we. De Engelsen, Jill en Frank
gaan daar ook naar toe. Heerlijk relaxed zeilen we naar Capo d'Orlando. In het
begin gaan we ze met gemak voorbij, daarna valt de wind weg en dobberen we verder
en halen zij ons weer in. Zij zijn als eerste in de haven en wij zijn er rond
8 uur eindelijk ook. Nog net voor het donker gehaald zonder motoren. Ze hebben
nu pontoons in het water gelegd en er is iemand om geld op te halen, helaas...
We gaan nog even bij ze langs en wisselen de foto's van elkaars boot uit, lang
leve de digitale camera's.
25 Mei
Capo d'Orlando - Porto Ponente (Vulcano)
Vandaag ook weer stralend weer, we gaan de oversteek maken naar de Liparische
eilanden. Het is maar 15 mijl, maar de wind komt recht van voor. We kruisen
rustig naar het eiland toe, de wind draait alle kanten op hier en valt soms
helemaal weg. Zo kan het zijn dat een boot je zeilend tot op 20 meter nadert,
en dat je zelf helemaal zonder wind ligt te dobberen. Renzo gaat maar zwemmen
als we weer liggen te dobberen en duwt de boot door de windstilte heen. Rond
5 uur komen we dan toch in de baai aan. Jill en Frank liggen al voor anker,
wij gaan nog iets dichter bij het strand liggen. Is het niet zo ver peddelen
naar het dorp. Ik ga eerst maar even snorkelen even afkoelen en het anker checken.
Dit is echt een mooie ankerbaai, goede beschutting, zwarte rotsen, zwart strand
en veel gele bloempjes. Af en toe komt er wat zwaveldamp van de vulkanische
modderpoelen voorbij, gelukkig liggen we daar niet continu in.
26 Mei
Porto Ponente
Vandaag gaan we de vulkaan beklimmen. Dit kan het best 's morgens, want anders
wordt het wel heel erg warm. Om 11 uur zijn wij eindelijk zo ver dat we aan
de wandeling kunnen beginnen. Met blote voeten op het zwarte zand constateer
ik dat zwart zand heel erg warm wordt in de zon , dus rennen naar de weg en
schoenen aan. We klimmen de berg op, er is een pad aangelegd en het is allemaal
wel goed te doen. Het uitzicht is wel geweldig. Dan komen we op de kraterrand
waar op verschillende plekken zwaveldamp uit de grond komt. We moeten er recht
doorheen en Renzo constateert dat het op die plekken waar rook vandaan komt
wel heel erg heet wordt aan z'n voeten als je er te lang blijft staan. Je krijgt
bijna ademhalingsproblemen van de rook en zwavellucht. Het is wel heel mooi,
al die knalgele stenen. We gaan de hele kraterrand langs, en weer naar beneden.
Terug bij de boot eerst maar zwemmen en het stof en zweet wegspoelen. Vanmorgen
kwam er een visser langs waarvan we een paar visjes gekocht hebben. Die bakken
we nu en hebben zo wel weer een erg goede lunch.
27 Mei
Porto Ponente - Messina
De Liparische eilanden zijn wel mooi, maar er zijn naast deze baai geen echt
goede ankerbaaien en we hebben genoeg van havens. We willen nu eigenlijk zo
snel mogelijk naar Griekenland, waar het stikt van de ankerbaaien. We gaan vandaag
daarom toch maar deze eilandengroep verlaten en weer een langere tocht maken.
Bij Vulcano waait het nog lekker en gaan we met halve wind 8 a 9 knopen. Zo
zijn we er wel snel! Maar midden op zee valt de wind weer weg en gaan we 3 a
4 knopen, rustig richting de straat van Messina. We hebben een tabelletje met
de getijdewisselingen gekregen van Jill en Frank, want de straat van Messina
is ongeveer de enige plek in de Middellandse Zee waar getijden een rol spelen,
vooral voor kleine bootjes. Je hebt er de beroemde Scilla en Charybdis uit de
verhalen van Odysseus. Dit zijn draaikolken als het tij wisselt, daar wil je
niet in zitten. Ruim een uur voordat wij de straat invaren, horen we Frank over
de marifoon ons oproepen. Zij hebben net de tijwisseling meegemaakt, het water
is raar en de boot gaat alle kanten op, maar verder alles goed... Als wij uiteindelijk
de straat in gaan, zien we nog wel wat resten van de kolken. Het ziet er wel
vreemd uit, maar gevaarlijk is het niet meer. Uiteindelijk leggen we om half
9 in Messina aan.
28 Mei
Messina - strand
Vandaag gaan we eerst op zoek naar een kaart waarmee we de oversteek naar Griekenland
kunnen gaan maken, want dit is de laatste grote stad die we op kaart hebben
staan. Daarna boodschappen doen en internet updaten. Eindelijk een internet
cafe gevonden! Als we terugkomen even nog wat regelen en zo vertrekken we pas
rond 4 uur. Maar het is niet ver naar Saline. Als we eenmaal midden in de straat
van Messina zitten, gaat het lekker waaien en hebben we nog 2 knopen stroom
mee. Na even krijgen we ineens de kentering van het tij en we zien de rare golven
weer ontstaan, maar aan deze kant is de straat veel breder en ontstaan er geen
kolken. Midden in de rare golven zien we recht voor de boot de dolfijnen springen!
Daarna hebben we stroom tegen, maar met de wind in de rug gaat het nog steeds
lekker. Als we de laatste kaap ronden en daarmee de straat uit zijn, denken
we dat de wind zal gaan liggen, maar het tegendeel is waar. We krijgen ineens
heel erg harde vlagen en we halen de genua weg en leggen een rif in het grootzeil.
Nu gaan we met halve wind nog steeds 8 knopen. Zo zijn we om 7 uur al bij Saline
en gaan op de ingang af. In de pilot staat wel dat aan de ene kant een zandbank
is ontstaan, mar komen we dichterbij zien we dat er over de hele ingang eenzandbank
van 1 meter ligt. Hier komen we zonder trailer niet overheen! Terwijl er nog
wel boten in de haven liggen....De volgende haven ligt op 50 mijl en de wind
is nog heel erg vlagerig, soms 0 en soms vlagen tot 7 bft. Daar kun je 's nachts
niet mee varen. We varen door en zetten eerst weer het volledige grootzeil en
genua, waarna we binnen een half uur weer de genua weg kunnen halen en een rif
in het grootzeil moeten zetten. Dit is geen doen. We zien aan de kust een lang
zandstrand en we besluiten daar te gaan ankeren, rustiger dan doorvaren. We
motoren naar het strand en gooien het anker uit. Het is toch enigzins een grote
baai en de wind is aflandig, dus weinig golven. Wel houden we ankerwacht, want
in de verte zien we nog een flinke onweersbui hangen en dit is geen geweldige
ankerplek. Ik hou als eerste wacht en zie de hele lucht opklaren. Toch de hele
nacht rustig gebleven.
29 Mei
Strand - Roccella Ioniche
's Morgens om 5 uur wordt het licht en zijn de vissers hun bootje van het strand
aan het duwen. We liggen daar heel dicht bij, dus gaan we maar verder. We zien
een geweldig mooie zonsopkomst en we zeilen, dobberen verder. Als we Capo Spartivento
gerond hebben, krijgen we ineens korte steile golven schuin van voor, erg irritant.
Toch gaan we verder en de wind draait dezelfde kant in, we moeten nu hoog aan
de wind terwijl we net de spi er nog bij hadden staan. De wind neemt steeds
meer toe en we zetten de high aspect fok in plaats van de genua. Als we hier
een tijdje mee varen neemt de wind nog meer toe en als we een grote tri met
dubbel gereefd grootzeil op ons af zien komen, leggen we er ook maar een rif
in. De wind blijft maar toenemen en is weer heel erg vlagerig. We gaan nu met
8 knopen meer door de golven heen dan er overheen. De golven zijn ook heel steil
en relatief hoog, zelfs op korte afstand van de kust. We worden weer zeiknat.
Als we verder gaan neemt de wind nog verder toe, we besluiten ook het grootzeil
weg te halen en bij de vlagen gewoon met de wind meewaaien. Er tegenin heeft
geen zin meer. We hopen dat we de haven in kunnen en dat deze niet zo verzand
is als Saline! We hopen ook dat net onder de kust de wind wat minder is. Zo
ploeteren we verder. Dichter bij de kust worden degolven in ieder geval al wel
wat lager en de wind zwakt ook een beetje af, de motor kan het bijna niet aan
om tegen de wind in te komen, maar uiteindelijk komen we er toch. We leggen
aan en worden vriendelijk geholpen en iedereen vraagt of het heel erg was "buiten".
Wij zien er uit als 2 zoutpilaren. De andere zeilers geven ons door dat de haven
gratis is en dat er douches zijn en waar we de winkels kunnen vinden enzo...Dit
is een geweldige haven, aangelegd door de EU. We moeten ons alleen inschrijven
bij de Guardia Costiera. Heel veel andere zeilers wilden ook naar Saline en
zagen de zandbank en komen midden in de nacht in Roccella aan, we zijn niet
de enigen met een iets te oude pilot. We gaan eerst douchen en bij het barretje
in de haven een biertje pakken. Eindelijk een lekker warme douche, die zo lang
blijft lopen als je zelf wil!
30 Mei
Roccella Ioniche
Als we 's morgens wakker worden zien we dat Jill en Frank naast ons zijn komen
liggen. We hebben er niets van gehoord, zo uitgeput waren we. Zij wilden ook
naar Saline en zagen de zandbank. De hele dag doen we niet al te veel, zout
uit de zeilpakken spoelen, wasje doen en inschrijven bij de Guardia Costiera.
Ze willen ook een verzekeringsbewijs, helaas hebben we alleen die van 2 jaar
terug bij ons. Verzekering gebeld of ze het door kunnen faxen. Na meer dan een
uur wachten op de fax en verschillende keren bellen naar de verzekering geven
we het op. Volgens mij weten de Guardia net hoe het faxapparaat werkt. We doen
nog wat boodschappen en gaan BBQ-en bij Frank en Jill, zij hebben tenminste
de ruimte om en flinke BBQ mee te nemen.
31 Mei
Roccella Ioniche
We wilden eigenlijk op tijd vertrekken, maar het is toch wat laat geworden en
er hangen weer onweersbuien in de lucht. We blijven nog een dag. We zien bij
1 boot een blaadje hangen met Turkse pilot te koop. Even kijken en het blijkt
een nieuwe pilot te zijn met alle kaarten van Turkije en Griekenland. We kopen
de pilot voor 25 Euro en krijgen de Turkse kaarten erbij, goeie deal voor ons.
Er zijn wat boten vanuit Griekenland aangekomen, en op de kade met alle pilots
erbij wisselen we info uit over waar wel en waar niet naar toe te gaan.